game of boynuz

gelin böyle size ne anlatacağım, birazcık gülelim. az önce erasmusla ilgili bir şeyler okurken aklıma aldatılma hikayem geldi. o zamanlar güldürmeyen şimdi hem güçlendiriyor, hemde keh keh güldürüyor vallahi. dedim ki bunu sevgili takipçilerimle paylaşmazsam orta yerimden çatırdarım. o zamanlar tabii şimdiki gibi erasmus çok yaygın değil, giden ne yapar, ne eder bilemiyoruz. ama ben haberi alınca aha dedim büyük sıçtık. çek cumhuriyeti? 11 ay? abi 6 ay hadi yine olur tamam da 1 sene nedir asker beklersin yani. en başında ben efendi gibi bak dedim genç adamsın, git orda rezillik çıkmasın ikimizinde kafası rahat olsun. "yoooğ saçmalama öyle bişey olabilir mi" zart zurt. hadi dedik tamam. arkadaşlar bunu size belki denk gelirsiniz diye de anlatıyorum, aman diyim bulaşmayın. ilk bir hafta sabah akşam skype da konuşmalar, fotoğraf atmalar, amanın bak buda oda arkadaşım tanıştırmaları başladı. sonra arkadaşlarından 2 kız "çok sevimliler" ve biriyle sürekli alışverişe falan gidiliyor...... svetlana buna çay yapıyor, bizimki beğenmiyor. ooo bibiyim ya senin yaptığın yemeklere benzemiyor bunlar suşi yiyorlar hep falan.(2 hafta sonra suşi yemeye başladı) sonra o büyülü an geldi ve çattı. bu kadar çabuk da gelmedi, her şey sabahlara kadar çevrimiçi olmasıyla başladı. bende öyle bi rahatım, görmeyin yani sadece "naptın sabaha kadar?" diyebiliyorum. ne bok yediğini tahmin etsem de hadi diyorum belki itiraf falan eder. bu böyle uzadı uzadı, lastik gibi bişey oldu. doğum günüm geldi çattı, bu arkadaş bana ondan önce bir sürü yalan söylüyor bende salağa yatıyorum. stalk hayatım o an alevlendi. kendi boynuzumu kendim çözdüm. diyorum bak, bu kızın gelişi geliş değil sana karşı bir şeyler var. yok yeaaa sadece arkadaşım öyle bişey olamaz saçmalama. e tamam.
doğum günümden önce yine bana yalanlar söyleyerek dresden'e geziye gidiliyor. ama durun. sadece "türk grubuyla". kızı stalklıyorum, kız da dresden'de. yine inkarlar bir şeyler. sesimi çıkarmıyorum, doğum günümde bana (zorla) bi video hazırlamaya çalışmış kendisi. tanımadığım bir sürü tip doğum günümü kutluyor falan. baktım bizim svetlana da orada. bana kokulu öpücük yollamış. ben hala netleştiremediğim için bir şey diyemiyorum tabii. neyse çok uzatmiyim, en son ben ayrılmak istedim artık. bir kelime konuştuğumuz yok adam buraya dönünce bi köşede bekliyim diye beni tutmaya karar verdi herhalde dedim. önce reddetti ayrılmayı, sonra tamam dedi ama hala ekliyiz. ertesi akşam kızla instagrama fotoğraf koymuş. hemide altına instagram heşteglerinin arasına şunları sıkıştırmış #couple #happy biz görmeyeceğiz sanki o kadar malız çünkü. hesap soruyorum, hala "sadece arkadaşız" diyor. kendimi magazin programlarındaki muhabirler gibi hissettim. couple diyorum düdük ingilizcemiz de mi yok o kadar mı yani. hayır sonra sinem nasıl çıldırdı, niçin çıldırdı. sonuç olarak 1 yıl kadar bir birliktelikleri oldu. ben alev topu gibi döneceği günü bekliyordum. dönüşünde de anladığım kadarıyla bir insan hiç değişmez arkadaşlar. 3 ay sonra prag'a dönecekmiş, ben yıldız dinlenme tesisleri falanım herhalde dedim. ben ne olursa olsun affedici olamıyorum, bence sizde olmayın gerek yok:)
öpüyorum, aramızda kalsın!