Minimalist yaşam ve beybisi

Hayatım boyunca yapmam gereken şeyin, tam zıttını o an yaptığım için belki şu an muma bakıyorum. Bu bir pişmanlık, loser itirafı tarzı bir şey değil baştan söyleyelim... Hevesle planladığım şeylerin bir anda cumburlop suya düşmesi gibi bir şey.. ve tam bu noktada sorgulayıcı konfüçyüs sinem'e geri dönmekteyiz. Kendisi olabildiğine zamansız, alabildiğine melankolik ve sevimsiz olabiliyor. Bu kadar mı seviyorsunuz bu hayatı? Derken gerçekten soruyorum. Tiktok çekecek kadar mı? X gelinin hennası'nda kına yakacak kadar mı, nargile dumanıyla hava atacak kadar mı? Seri köz isteyemediğim için mi bu haldeyim acaba diye bile düşünüyorum sevgili okurbakarlar. Hayatın gerçekliğinden uzak, herkesin o hayalini kurduğu, her şeyden herkesten uzak, minik bir kasabada "minimalist" yaşam için ne yapmam gerekir?
"-eee öyle oturduğun yerden olmuyor, biraz çabalayacaksın!"
Hadi ya beybisi, ben yıllarımı okul, dersane sıralarında, kazanmak için üniversite masraflarında boğulmakla geçirmişim ne tuhaf. Mezun oldun elde ne var? Meslek bilgisi..Yok! İngilizce? Eheheh Mülakatta ezberden uydurma hikayelerle belli başlı sorulara cevap vermen yetiyor. Harika! Sonunda işe başlayabilirim, hayatıma başlayabilirim...
Aaa? Maaşı konuşmadık, olsun. Hayatım başlasın da. Ne olursa olsun,
Haydaaaaa! İlk maaş yattı. Ülkenin yoksulluk sınırını geçtim, açlık sınırında bir maaş. Olsun, buna şükür, hiç bulamayanlar da var... olsun...

Maaş yetmiyor. Ancak ev-iş yapıp sosyal hayatı sıfırlaman gerekecek. Peki bu "minimalist" hayat için nasıl bir çaba lazım sevgili beybisi? Birikim yapabilir miyim? Kaçıp gitsem ne iş yaparım? Kapitalizme aşık bir dünya olarak nasıl çabalayabilirim ki...

Sen de haklısın, hayallerini "minimalist" tutmak seni mutlu yapıyor. Elinde white chocolate mocha ile ne kadar minimalist olursan işte. Ne kadar mutlu olabilirsen... olalım bakalım, "minimalist"...