mektupvari

gelecekteki beyime:

öncelikle, bu kadar yıl bekledikten sonra hadi gelmişsin varsayıyorum.. geldiysen de allah aşkına bi papatyayla falan gel. yani her şey sıfırlansın.
bugün imla kurallarına dikkat etmiyorum, senin için.
kafan net olsun. büyümüş gel. korkak olma. de ki: ben- bunu- is ti yo rum.
şimdi diyeceksin ki; ulan bu kadar şey istiyosun da, bakalım sende ne var ne yok?
vallahi ben dolduruyorum kendimi bak. mantığı da devreye soktum. hayvan seviyorum, her şeye rağmen insan seviyorum. daha napıyım? e bide zayıflarım işte. al sana lokkum gibi hatun. çirkinleştim.
şuan kendimden bir miktar iğrenmeme fırsat bırakmadan, konuyu değiştiriyorum.
en möhim olanı da, gezilecek en muazzam yerleri imliyorum ki birlikte trevıllar yapalım diye. 
ben galiba evlenirken ev araba değil de çadırın, karavanın var mı diyebilirim. abi çok coolum ya şuan. zaten işe de karavanla giderizya, o mantık. 
güzel müzikler dinleyelim, güzel şaraplar içelim.
mesela kavga edelim, sen arkamdan SİNEM GET OVER BACK HERE diye bağır, koşup boynuna atlamazsam.. 
ama sen dengesiz olma ya, farklı olcaksın ya zaten. senin dengesiz olmaman lazım. ben teraziyim diye dengesiz dediler bana, hor gördüler beni. halbusi bunu diyenlerde dengenin de'si yok. valla hemende iki arada nasıl laf soktum anlatamam. 
velhasıl-ı kelam, hoşgeldin diyebilelim.
parfümün, artık en sevdiğim koku olsun.
ne biliyim kusarken saçımı tut, doktora gidince pamuk fobisi var falan de.
hepsini de ben mi söyliycem canım allah allaah!

öptüm, sinem