Güzel insanlar, güzel duygular, güzel anılar, güzel fotoğraflar. Hepsi bi anda değişebilir, yok olabilir. Bu kadar basit olmayabilir, olabilirde. Özetle bu. Böyle olmak zorunda mı? Değişmek, yok olmak. Her şeyin sonu buna varmaz mı? Artık otomatiğe bağlamış insan ilişkilerinde bunu tahmin etmek malesef bu kadar kolay. Aslında şöyle olsa; ne istediğinin bilincinde, net ve kararlı. O zaman belki bu güzellikler ne değişir, ne kaybolurdu. Galiba artık boşvermişiz, üşeniyoruz, güvenmiyoruz. Halbuki hala güzel insanlar varken? Acaba bunları düşünme sebebim akşam yemeği yememiş olmam mı? Yoksa yine muazzam müziklerimi dinlerken ruhumu dinlendirirken beynimin çalışması mı? Acayip saçmalıyorum mu ben sanki şuan? Ben buraya niye çıktım? Nasıl çıktım? Indirin beni burdan!!
Yorumlar
Yorum Gönder