Bizim bir arkadaş bir gün..

Aslında o gece oturuyordu. Sadece müzik dinliyordu. Saatlerdir kendisine baktığını ancak göz göze gelince fark edebildi. Baktı, bi daha baktı. Aman yarabbi bu ne güzel bişey dedi. Gidip yanına oturmak, bu güzel şarkıyı onunla birlikte dinlemek istiyordu. Ama onunla tanışması demek, ilerde bir gün ondan nefret etmesiyle sonuçlanabilirdi. Artık mantığını kullanması gerekiyordu. Bi ara sıçayım mantığına be aşık oldum! Der gibi oldu.. olamazdı. Aşık olmak bu kadar basit miydi? Olamazdı.. Sadece iki gözün etkisinde kalıp 1saat ona bakmakla aşık olunsaydı ohooo.. Sonra bekledi. Kaderimse olur olmazsa olmaz dedi.. Ama her insan kendi kaderini kendi çizer bilemedi? Bunlar hep tesadüfi aşk filmlerinin etkisiydi belkide.. Hani bi barda karşılaşırlar, sonra muhallebicide çıkar karşısına tekrar, evlenirler falan filan deli saçması. E napsın bizim garipler, bizim onlardan ne eksiğimiz var diyorlar. Ne eksiği anacım fazlamız var! 
Işte aşk öyle basit bir şey değildi. Olamazdı. Olsaydı dedim ya, ohooo..